Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości związany jest z własnością danego składnika majątku (obiektu budowlanego), a nie z faktem wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych. Taki wniosek płynie z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. akt III FSK 1828/21.

W rozpatrywanej sprawie wójt gminy wydał decyzję, w której wymierzył spółce należność z tytułu podatku od nieruchomości w odniesieniu do budowli wchodzących w skład farmy wiatrowej. Organ wskazał, że budowle te istniały już w grudniu 2015 r., w związku z czym obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstał z początkiem 2016 r. Przedmiotowej interpretacji stanu faktycznego, zdaniem organu, nie zmienia fakt, że budowle wchodzące w skład farmy wiatrowej zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych dopiero w lutym 2016 r. Spółka poinformowała, że w tym czasie niemożliwe było wykorzystanie m.in. przyłącza kablowego, zatem nie powinno być ono opodatkowane.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który w wyroku z dnia 10 września 2019 r., sygn. akt I SA/Bd 375/19, orzekł, że w celu ustalenia obowiązku opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości obiekty te nie muszą być środkami trwałymi w używaniu, gdyż ustawa o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy wiąże z własnością danego składnika majątku (obiektu budowlanego), a nie z ewidencją środków trwałych. Spółka złożyła skargę kasacyjną.

NSA uznał, że złożona skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Wskazał, że moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości określony jest w art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z tymi regulacjami obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Od tej generalnej zasady dotyczącej powstania obowiązku podatkowego ustawodawca przewidział w art. 6 ust. 2 wspomnianej ustawy wyjątek. Przepis ten stanowi, że jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.

Zdaniem NSA zasadnie przyjął Sąd I instancji, w prawidłowo ustalonym stanie faktycznym, że budowle podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości istniały już w grudniu 2015 r., gdyż ich budowa została zakończona. Zatem w świetle art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy z tytułu podatku od nieruchomości powstał od dnia 1 stycznia roku następnego, tj. w okolicznościach niniejszej sprawy w 2016 r., nawet jeśli nie rozpoczęto użytkowania budowli przed jej ostatecznym wykończeniem. Ustawodawca nie powiązał powstania obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości z faktem wprowadzenia składników majątkowych do ewidencji środków, lecz z ich istnieniem i własnością.

Tym samym nieuzasadnione jest stanowisko spółki wskazujące, że skoro składniki majątku nie stanowiły na dzień 1 stycznia 2016 r. środków trwałych, gdyż nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych, to nie mogą być opodatkowane podatkiem od nieruchomości. W celu możliwości opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości, obiekty budowlane nie muszą być środkami trwałymi w używaniu, gdyż ustawa o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości wiąże z własnością danego składnika majątku (obiektu budowlanego), a nie z ewidencją środków trwałych.

Źródło: gofin.pl, Gazeta Podatkowa nr 55 (2034) z dnia 10.07.2023

Autor: Kinga Romas