Przedsiębiorca na podatku liniowym ma dwie możliwości odliczenia składki zdrowotnej: odliczyć składkę od dochodu lub zaliczyć ją do kosztów. Wybór metody nie jest obojętny podatkowo. Druga metoda jest bowiem znacznie bardziej korzystna od pierwszej.
Przypomnijmy, iż zeszłoroczna nowelizacja tzw. Polskiego Ładu przywróciła możliwość odliczania zapłaconych składek zdrowotnych.
Co istotne, to nowe odliczenie nie przysługuje obecnie osobom rozliczającym się według skali podatkowej. Osoby takie skorzystały bowiem na innej zmianie, tj. na obniżeniu stawki PIT do poziomu 12%.
Zgodnie z aktualnymi przepisami, prawo do odliczenia składki zdrowotnej przysługuje zatem pozostałym trzem grupom przedsiębiorców, tj:
- Ryczałtowcy – odliczenie od przychodu 50% zapłaconych składek zdrowotnych,
- Firmy na karcie podatkowej – odliczenie od podatku 19% zapłaconych składek zdrowotnych,
- Firmy na podatku liniowym – w tym przypadku przedsiębiorca może wybrać jedną z dwóch metod odliczenia.
Odliczenie składki zdrowotnej na podatku liniowym
W przypadku przedsiębiorców rozliczających się podatkiem liniowym, obowiązuje limit odliczenia.
W 2022 roku limit ten wynosił 8700 zł, zaś w 2023 roku zwiększony został do kwoty 10200 zł. Oznacza to, że odliczeniu podlega obecnie maksymalnie kwota 10200 zł, a zapłacone składki zdrowotne powyżej tego limitu nie podlegają odliczeniu.
Do momentu wykorzystania wspomnianego limitu, przedsiębiorca na podatku liniowym może zastosować jedną z dwóch metod odliczenia, tj.:
- odliczenie kwoty zapłaconych składek zdrowotnych od dochodu lub
- zaliczenie składek zdrowotnych do kosztów uzyskania przychodu.
Czy obie metody dają jednakowy skutek finansowy, a wybór metody jest dla przedsiębiorcy obojętny? Okazuje się, że nie.
Zaliczenie w koszty składki zdrowotnej daje dodatkowe korzyści
Zastosowanie pierwszej metody, tj. odliczenie składki zdrowotnej od dochodu, powoduje jedynie pomniejszenie kwoty podatku dochodowego do zapłaty. Można powiedzieć, że przedsiębiorca odzyskuje w ten sposób 19% kwoty zapłaconych składek zdrowotnych.
Z kolei druga metoda, polegająca na zaliczeniu składki zdrowotnej do kosztów uzyskania przychodu, niesie ze sobą dodatkową korzyść. Oprócz bowiem pomniejszenia podstawy opodatkowania, powoduje również obniżenie kwoty samego dochodu. A to właśnie dochód jest podstawą, od której nalicza się składkę zdrowotną na kolejny miesiąc.
Zaliczenie składki zdrowotnej do kosztów uzyskania przychodu powoduje więc również obniżenie podstawy wymiaru składki zdrowotnej, a w konsekwencji także obniżenie wysokości samej składki zdrowotnej.
W przypadku osób rozliczających się podatkiem liniowym, składka zdrowotna naliczana jest w wysokości odpowiadającej 4,9% dochodu. Wrzucenie składki zdrowotnej w koszty – i co za tym idzie obniżenie dochodu – przyniesie więc dodatkową korzyść podatkową w kwocie 4,9% wartości składki zdrowotnej. Łącznie, przy zastosowaniu tej metody, przedsiębiorca „odzyska” 19% + 4,9% czyli 23,9% zapłaconych wcześniej składek zdrowotnych.
Nowe przepisy uchwalone w ramach tzw. Polskiego Ładu 2.0. nie przewidują żadnych wyłączeń w tym względzie. Oznacza to, że kolejna składka zdrowotna może być liczona od dochodu pomniejszonego o poprzednią składkę zdrowotną. Stanowisko takie potwierdzone zostało oficjalnie przez Ministerstwo Finansów (…).
Źródło: zus.pox.pl
