Do końca 2019 roku w momencie przekroczenia pierwszego progu podatkowego wyższa zaliczka na podatek dochodowy pobierana była dopiero od kolejnego miesiąca. W roku 2020 moment naliczania wyższego podatku zmieni się. Z czym jeszcze wiąże się przekroczenie pierwszego progu podatkowego i co to oznacza dla podatników, którzy osiągają wyższe pensje?
Progi podatkowe niezmienne od lat
Przy rozliczaniu podatku stosowane są dwie stawki podatku – 17% i 32%. Same progi podatkowe nie zmieniają się już od kilku lat. Podatek zarówno w 2019, jak i w 2020 roku rozliczymy zgodnie z następującymi limitami:
- Pierwszy próg podatkowy – do 85 528 zł. Do tej kwoty należny podatek wynosi 17%;
- Drugi próg – powyżej 85 528 zł. Od tej kwoty należy zapłacić 32% podatku dochodowego.
Aby uniknąć opodatkowania 32-procentową stawką podatku, pracownik może złożyć stosowne oświadczenie o rozliczaniu się wspólnie z małżonką/małżonkiem. Jest to możliwe tylko wówczas, gdy druga osoba nie przekracza pierwszego progu podatkowego oraz po spełnieniu innych kryteriów, jak pozostawania w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy oraz posiadanie wspólności majątkowej.
Warto w tym miejscu wspomnieć, że choć progi podatkowe nie uległy zmianie, to rok 2019 obfitował w inne duże zmiany podatkowe. Jedną z najważniejszych było obniżenie najniższej stawki podatku rozliczanego na zasadach ogólnych z 18% na 17%, przy jednoczesnym pozostawieniu stawki 32% dla dochodów ponad 85 528 zł.
Zmiany objęły wszystkich podatników, którzy uzyskują dochody podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, czyli osoby otrzymujące przychody z tytułu umowy o pracę, umowy o dzieło czy umowy zlecenia, emerytury i renty czy pozarolniczej działalności gospodarczej.
Warto również zauważyć, że wzrosły ponad dwukrotnie miesięczne koszty uzyskania przychodu przysługujące pracownikom:
- zwykłe – z 111,25 na 250 zł;
- podwyższone – ze 139,06 na 300 zł.
Przekroczenie pierwszego progu podatkowego w 2020 roku
Od 2020 roku zmieni się sposób obliczania zaliczki na poczet podatku dochodowego w momencie przekroczenia pierwszego progu podatkowego. Przypomnijmy, że podstawę obliczenia podatku stanowi dochód rozumiany jako różnica pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania, pomniejszona o odliczenia ustawowe, takie jak składki na ubezpieczenia społeczne.
Podstawa opodatkowania = wynagrodzenie brutto – 250 zł lub 300 zł (tj. KUP pracownika) – 13,71% z wynagrodzenia brutto (składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika). Podstawa opodatkowania zawsze powinna zostać zaokrąglona do pełnych złotych.
Do końca 2019 roku pracodawcy zgodnie z ustawą pobierają zaliczkę według 32-procentowej stawki od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przekroczył próg podatkowy w wysokości 85 528 zł. Od stycznia 2020 roku wyliczenia podatkowe będą przedstawiały się następująco:
- za miesiące, w których dochody danego pracownika nie przekraczają pierwszego progu podatkowego, pracodawca będzie naliczał 17-procentowy podatek;
- w miesiącu przekroczenia pierwszego progu w danym zakładzie pracy pracodawca powinien naliczyć podatek 17% od części dochodów, które nie przekroczyły pierwszego progu, natomiast od kwoty nadwyżki powinien naliczyć 32% podatku;
- w kolejnym miesiącu po przekroczeniu pierwszego progu zaliczki wyniosą 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
Przekroczenie pierwszego progu podatkowego powoduje brak możliwości odliczenia ulgi podatkowej, tak więc płatnik nie pomniejszy zaliczki o 43,76 zł. Inaczej jest w przypadku pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, te przysługują zawsze, bez względu na to, czy pracownik przekroczył pierwszy próg podatkowy, czy też nie.
Zmiana ta w praktyce może okazać się bardziej korzystna dla pracowników, szybciej bowiem zapłacą oni większy podatek, co z kolei zniweluje dopłaty podczas rozliczenia rocznego.
Przykład 1.
Joanna zarabia 20 000 zł brutto. W czerwcu 2020 roku nastąpi przekroczenie pierwszego progu podatkowego. Pracodawca powinien naliczyć podatek zgodnie z następującym schematem:
dochód narastająco od stycznia do czerwca: 102 048 zł
102 048 zł – 85 528 zł = przekroczenie pierwszego progu podatkowego
Wypłata za czerwiec
20 000 zł brutto wynagrodzenia
składki ZUS – 2742 zł
KUP – 250
podstawa opodatkowania PIT – 17 008 zł
składka zdrowotna – 9% – 17 258 zł × 9% = 1553,22 zł
składka zdr. do odliczenia – 7,75% = 1337,50 zł
stawka podatku dochodowego 17% do kwoty 85 528 zł + 32% od nadwyżki
102 048 zł – 85 528 zł = 16 520 zł (ponad limit)
17 008 zł – 16 520 zł = 488 zł (poniżej limitu)
488 zł × 17% = 82,96 zł
16 520 × 32% = 5286,40 zł
ulga podatkowa – 43,76 zł (na miesiąc) do kwoty 85 528 zł
Podatek dochodowy do zapłaty po odliczeniu składki zdrowotnej i ulgi
82,96 zł – 43,76 + 5286,40 zł – 0 zł – 1337,50 zł = 3988,10 zł, w zaokrągleniu 3988 zł
Dla pracowników szybsze naliczenie większego podatku jest bez wątpienia korzystne pod tym względem, że wtedy unikną dopłat podatku podczas rozliczenia rocznego. Warto nadmienić, że nowe regulacje dotyczące zmian w wyliczeniach zaliczki będą miały zastosowanie wyłącznie do podatników uzyskujących przychody ze stosunku pracy, nie będą więc dotyczyć zleceniobiorców. Przekroczenie pierwszego progu podatkowego i szybsze wyliczenia wyższej zaliczki dla płatników wiążą się z koniecznością aktualizacji oprogramowania kadrowo-płacowego. Dodatkowo pracodawcy powinni pamiętać, że to oni będą odpowiadać, jeśli nieprawidłowo pobiorą zaliczkę, nie natomiast pracownik. Odpowiedzialność będzie ponoszona do wysokości niepobranej zaliczki od wynagrodzenia za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej (85 528 zł). Warto więc, aby płatnicy wywiązali się z nowego obowiązku, dzięki czemu unikną konsekwencji finansowych.
Źródło: poradnikprzedsiebiorcy.pl
