Od 2018 roku podatnicy odliczający koszty użytkowania samochodu osobowego w ramach ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać z tej preferencji bez wykazywania, czy samochód był wykorzystywany na dojazdy na konsultacje u lekarza, na zabiegi rehabilitacyjne, do sklepu, do pracy czy na wakacje. Ustawodawca rozszerzył możliwości korzystania z tej preferencji. Jak rozliczyć wydatki na samochód przy uldze na rehabilitację? – wyjaśniamy.
Zasady korzystania z wydatków na samochód przy uldze rehabilitacyjnej
Wydatki na samochód w uldze rehabilitacyjnej są limitowane. Kwotę ulgi odlicza się od dochodu. Muszą być też spełnione określone warunki. Kto zatem i kiedy może skorzystać z odliczenia wydatków na samochód?
Trzeba spełnić następujące warunki:
Samochód musi stanowić własność (współwłasność) osoby z niepełnosprawnością lub podatnika, mającego na utrzymaniu taką osobę (współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, teściów, pasierbów, rodziców, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów, synowe), gdy dochód osoby niepełnosprawnej nie przekroczył nie przekracza dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1300), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Co ważne do dochodów nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a), jednorazowego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów w 2020 r. oraz zasiłku pielęgnacyjnego. Od 1 stycznia 2018 roku wydatki na auto może odliczyć każdy kto ma orzeczoną niepełnosprawność lub jego opiekun. Od tego czasu nie trzeba już wykazywać, że przejazdy były związane z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne tak jak było to wcześniej.
Wydatki na samochód można odliczyć w wysokości nieprzekraczającej 2280 złotych rocznie.
Koszty utrzymania samochodu
Przy odliczaniu ulgi na samochód można zaliczyć do niej wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego. Istotne jest to, że odliczeniu w zeznaniu podatkowym podlegają wydatki, które nie zostały sfinansowany (dofinansowany) ze środków ZFRON, Zakładowego Funduszu Aktywności, PFRON lub NFZ, ZFŚS albo nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie.
Dokumenty, których może zażądać urząd skarbowy
Tak jak dotychczas nie ma potrzeby, by dokumentować poniesione koszty. Jedynie podatnik musi posiadać:
- dowód rejestracyjny pojazdu (z którego wynika, że niepełnosprawny jest właścicielem lub współwłaścicielem auta),
- orzeczenie o niepełnosprawności,
- ubezpieczenie OC pojazdu.
Z kolei podatnik, który ma na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, będzie musiał przedstawić nie tylko dowód na to, że jest właścicielem lub współwłaścicielem pojazdu, lecz także, że:
- ma na utrzymywaniu osobę niepełnosprawną;
- użytkował pojazd w celach związanych z rehabilitacją oraz z ułatwieniem czynności życiowych osoby niepełnosprawnej
Cel wyjazdu czy ułatwienie wykonywania czynności życiowych?
Po zmianach, które wprowadzono w 2018 r. nie jest istotny cel wyjazdów. Ustawodawca w ramach ulgi rehabilitacyjnej daje możliwość odliczenia od dochodu wydatków poniesionych nie tylko na cele ściśle związane z rehabilitacją, ale także wydatków, które przeznaczone są na ułatwienie, czyli wykonywania czynności życiowych.
Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
[Podstawa prawna art. 26 ust. 7a pkt. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych]
Taki zapis uzasadnia rozszerzenie prawa do odliczenia również w przypadku wykorzystywania samochodu na przejazdy do lekarza, do pracy czy na zakupy, a nie tylko na zabiegi rehabilitacyjne. Zmiana ta przyczyni się do ułatwienia codziennego życia osób niepełnosprawnych i dotyczy wszystkich osób niepełnosprawnych bez względu na posiadaną grupę inwalidzką.
Kto nie skorzystał z ulgi, może dokonać korekty zeznania
Taki kształt wydatków związanych z używaniem samochodu można stosować w rozliczeniu PIT za rok 2017, czyli przy korzystaniu z ulg i odliczeń od dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2017 r. Jeśli ktoś z ulgi nie skorzystał w poprzednich latach, może zrobić korektę za lata, kiedy do ulgi był uprawniony a o niej nie wiedział.
Źródło: pit.pl
Autor: Ewelina Czechowicz
