Jedną z dostępnych w Polsce form opodatkowania działalności gospodarczej jest między innymi podatek liniowy. Jego zastosowanie ma wiele korzyści, jednak nie dla każdego będzie opłacalny jego wybór. W poniższym artykule przedstawiamy na co zwrócić uwagę przy wyborze formy opodatkowania oraz kiedy podatek liniowy może stać się opłacalną formą opodatkowania dla przedsiębiorcy.
Podatek liniowy a opodatkowanie na zasadach ogólnych
Stawka podatku liniowego wynosi zawsze 19%, bez względu na wysokość dochodów przedsiębiorcy. Jest to podstawowa różnica pomiędzy podatkiem liniowym a podatkiem płaconym na zasadach ogólnych. Rozliczając się według tzw. skali podatkowej, stawka podatku wynosi 17% lub 32%, w zależności od osiągniętego dochodu. Z tego względu podatek liniowy jest opłacalny dla tych, którzy uzyskują wysokie dochody. Należy pamiętać, iż z tej formy opodatkowania mogą skorzystać tylko podmioty prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Kiedy podatek liniowy staje się opłacalny?
Podatek liniowy opłaca się, jeśli:
- roczny dochód nie jest niższy niż 100 tys. zł;
- nie dokonuje się rozliczenia dochodu ze współmałżonkiem lub jako samotnie wychowujący dziecko – ponieważ w związku z podatkiem liniowym, nie przysługuje prawo do odliczenia ulg z tych tytułów. Ulgi te przeznaczone są tylko dla przedsiębiorców rozliczających się za pomocą skali podatkowej;
- nie korzysta się z ulgi na dzieci i ulgi na internet – podobnie jak w powyższym przypadku są one przeznaczone tylko dla skali podatkowej;
- oprócz prowadzenia własnej działalności uzyskuje się dochody również z innych źródeł, które rozliczane są według skali podatkowej (np. umowa o pracę) – w tej sytuacji istnieje możliwość uwzględnienia większości ulg podatkowych w zeznaniu rocznym dochodu z etatu. Należy jednak pamiętać o konieczności złożenia dwóch deklaracji rocznych.
Podatek liniowy nie dla wszystkich?
Jednym z podstawowych warunków skorzystania z podatku liniowego jest nieświadczenie usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy. Dotyczy to usług o tym samym charakterze, co praca, którą podatnik wykonywał bądź wykonuje dla niego na etacie. Przepis ten odnosi się do tego samego roku podatkowego.
Przywileje i obowiązki – podatek liniowy
Rozliczając się na zasadach podatku liniowego od osiągniętego przychodu, można odliczyć koszty jego uzyskania (czego nie można zastosować np. przy ryczałcie). W wyniku tej czynności zmniejsza się podstawa opodatkowania, a co za tym idzie – podatek jest niższy.
Minusem tej formy opodatkowania jest brak kwoty wolnej od podatku, która w 2021 r. wynosi 8 tys. zł. Rozliczając się na zasadach ogólnych, jeśli dochód w danym kwartale / miesiącu nie przekroczy 3089 zł, podatek nie jest pobierany (ponieważ podatek pomniejszony o kwotę zmniejszającą podatek wynosi 0 zł). Zasada ta nie dotyczy jednak osób rozliczających się na podstawie podatku liniowego. Wobec nich – bez względu na wysokość osiągniętego dochodu – należy opłacać podatek.
Przedsiębiorca ma prawo do wyboru formy opodatkowania, a także jej zmiany w trakcie roku. Podatnik zakładający działalność dokonuje wyboru formy opodatkowania na składanym wniosku CEIDG-1. W przypadku podatników prowadzących już działalność, zmiany formy opodatkowania w trakcie roku można dokonać do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnięty został pierwszy przychód. Wówczas należy złożyć stosowne oświadczenie w formie pisemnej do naczelnika właściwego urzędu skarbowego. W sytuacji niezłożenia zgłoszenia w terminie, należy kontynuować dotychczasowe zasady opodatkowania.
Rozliczając się za dany rok podatkiem liniowym, przedsiębiorca musi złożyć do urzędu skarbowego zeznanie o wysokości osiągniętego przychodu lub straty do 30 kwietnia następnego roku. Zeznania tego dokonuje się na formularzu PIT-36L.
Przykład 1.
Firma “X” w 2020 r. osiągnęła roczny dochód w wysokości 150 000 zł. Jej właścicielem jest bezdzietny singiel. Ma on podjąć decyzję, która forma opodatkowania – podatek liniowy czy rozliczenie wg skali podatkowej jest dla niego bardziej korzystne.
Jeśli zdecyduje się na rozliczanie wg skali podatkowej to:
14 539,76 + 32% x (150 000 – 85 528) = 14 539,76 + 20 631,04 = 35 170,8 zł (po zaokrągleniu 35171 zł)
Jeśli zdecyduje się na podatek liniowy to:
150 000 x 19% = 28 500 zł
W tej sytuacji przedsiębiorcy bardziej opłaca się podatek liniowy, ponieważ odprowadzi mniejszą kwotę podatku do urzędu skarbowego.
Wybierając formę opodatkowania, należy rozważyć swoją sytuację rodzinną oraz materialną. Osiągając wysokie dochody z działalności i kiedy nie przysługują ulgi do odliczenia – z pewnością bardziej opłaca się skorzystanie z podatku liniowego. Natomiast będąc w odwrotnej sytuacji warto zastanowić się nad rozliczeniem na zasadach ogólnych. Wybór metody zależy zatem od indywidualnej sytuacji finansowej i rodzinnej, w jakiej znajduje się przedsiębiorca.
Źródło: poradnikprzedsiebiorcy.pl
