Coraz więcej firm handlowych, nawet tych prowadzących działalność na niewielką skalę, decyduje się sprzedawać swoje towary w sklepach internetowych. Podatnicy prowadzący księgę podatkową muszą odpowiednio zaewidencjonować wydatki dotyczące założenia sklepu internetowego oraz koszty i przychody związane ze sprzedażą internetową.
Założenie e-sklepu
Wydatki na organizację sklepu internetowego, ze względu na swój charakter, mogą być ujmowane w księdze na dwa sposoby.
Po pierwsze, podatnik może nabyć od firmy informatycznej autorskie lub pokrewne prawa majątkowe dotyczące utworzonej strony internetowej e-sklepu, które spełniają wymogi wskazane w art. 22b ust. 1 ustawy o pdof (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), m.in. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok. Zasadniczo zalicza się je wtedy do wartości niematerialnych i prawnych. W takim przypadku wydatki na utworzenie e-sklepu będą odnoszone w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne, które ujmuje się w księdze w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki”. Można wpisywać je do księgi, pod datą ostatniego dnia miesiąca, bezpośrednio na podstawie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w oparciu o sporządzony przez podatnika dowód księgowy spełniający warunki wskazane w § 11 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Gdy wartość początkowa prawa majątkowego, spełniającego warunki z art. 22b ust. 1 ustawy o pdof, byłaby równa lub niższa niż 10.000 zł, mogłoby ono zostać ujęte jako wartość niematerialna i prawna i jednorazowo zamortyzowane w miesiącu przyjęcia do używania albo w miesiącu następnym. W takim przypadku można także nie uznać go za wartość niematerialną i prawną, a wydatek na jego nabycie zaliczyć bezpośrednio do kosztów w miesiącu przyjęcia do używania. Wtedy ich koszt wpisuje się jednorazowo również do kolumny 13.
Po drugie, jeśli podatnik nie nabędzie praw autorskich dotyczących utworzenia e-sklepu, wydatki związane z jego organizacją powinien bezpośrednio, np. na podstawie faktury, ująć w księdze w kolumnie 13.
Przychody ze sprzedaży internetowej
Zasadniczo za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej, w tym ze sprzedaży internetowej, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności (art. 14 ust. 1c ustawy o pdof). Przychód powstaje w dacie zdarzenia, które wystąpiło jako pierwsze. Przy sprzedaży internetowej najczęściej zapłata za towar jest regulowana z góry, czyli przed wysyłką przedmiotu sprzedaży do klienta. Wtedy przychód ze sprzedaży należy wpisać do księgi w kolumnie 7 „Wartość sprzedanych towarów i usług” w dacie otrzymania zapłaty za towar. Towar może być także wysyłany za pobraniem. W takim przypadku przychód, co do zasady, ujmuje się w kolumnie 7 pod datą wydania towaru przewoźnikowi. Przy czym regulamin e-sklepu może przewidywać inaczej.
Bardzo popularnym rozwiązaniem jest regulowanie zapłaty za towary przez nabywców za pośrednictwem systemów płatności on-line. Wówczas przychód u sprzedawcy powstaje z chwilą wpływu pieniędzy na rachunek pośrednika finansowego, gdyż już wtedy sprzedawca decyduje o ewentualnej wypłacie środków z konta systemu płatności on-line. Takie stanowisko zaprezentowało Ministerstwo Finansów w odpowiedzi z dnia 12 czerwca 2018 r. udzielonej naszemu Wydawnictwu.
Za korzystanie z systemów płatności on-line jest pobierana prowizja. Kwotę pobranych w danym miesiącu prowizji podatnik może zaliczyć do kosztów i ująć w księdze na podstawie otrzymanej faktury, pod datą jej wystawienia, w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki”.
Koszty transportu
Sprzedany w sklepie internetowym towar trzeba dostarczyć do nabywcy. Wydatki na jego transport (wysyłkę) mogą stanowić koszty sprzedawcy lub obciążać nabywcę. Jeśli sprzedawca zawiera umowy na dostawy towarów z firmami kurierskimi lub transportowymi i ponosi koszty tych usług, to może wydatki na ten cel ujmować jako koszt w księdze w kolumnie 13. Koszty dostaw mogą być wkalkulowane w cenę sprzedaży towarów i nie być wyszczególnione na fakturze lub paragonie w osobnej pozycji. Wtedy całą kwotę przychodu ujmuje się w księdze w kolumnie 7 „Wartość sprzedanych towarów i usług”. Mogą one także stanowić odrębny element rozliczenia z kupującym (osobna pozycja na fakturze/paragonie). Wówczas należne kwoty dotyczące transportu towarów trzeba wpisać do księgi w kolumnie 8 „Pozostałe przychody”.
W praktyce można również spotkać się z rozwiązaniem, w którym kupujący udziela sprzedającemu pełnomocnictwa do zawarcia w jego imieniu umowy na dostawę towaru z firmą transportową/kurierską. Sprzedawca w takim przypadku jest tylko pośrednikiem, który pobiera należność za usługę dostawy i przekazuje ją firmie realizującej usługę. Wtedy kwoty pobrane przez sprzedawcę na pokrycie kosztów dostawy, w wysokości odpowiadającej kosztom tej usługi, nie są u niego przychodem podatkowym, więc nie wykazuje się ich w księdze.
Przykład
Założenia
Podatnik otrzymał fakturę za założenie i wdrożenie e-sklepu, z której wynikało, że kwota netto za tę realizację wyniosła 12.000 zł (plus VAT 2.760 zł). Zgodnie z umową majątkowe prawa autorskie przeniesiono na podatnika. W lipcu 2022 r. prawo autorskie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Od sierpnia 2022 r. rozpoczęto jego amortyzację ze stawką 50%, więc miesięczny odpis amortyzacyjny wyniósł 500 zł.
Zapisy w księdze podatkowej
Pierwszy odpis amortyzacyjny podatnik wprowadzi do księgi w sierpniu 2022 r., na podstawie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wpisując:
– w kolumnie 2 „Data zdarzenia gospodarczego”: 31 sierpnia 2022 r.,
– w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki”: 500 zł.
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23.12.2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. poz. 2544).
Źródło: gofin.pl, Gazeta Podatkowa nr 66 (1941) z dnia 18.08.2022
Autor: Karolina Paszkowska
