Wypalenie zawodowe od 1 stycznia 2022 r. będzie uznawane za chorobę, na którą pracownik będzie mógł otrzymać L4. Objawy wypalenia zawodowego wpływają nie tylko na życie zawodowe, ale dotykają również innych aspektów życia. Dotąd wypalenie zawodowe nie mogło być podstawą do otrzymania zwolnienia od pracy, teraz ma się to zmienić.

Syndrom wypalenia zawodowego to z pewnością kolejna  choroba cywilizacyjna, która dotyka współczesne społeczeństwo. Objawy wypalenia zawodowego mogą być tak silne, że nie pozwalają na codzienne wykonywanie zawodowych obowiązków, a brak jakichkolwiek działań i reakcji może spowodować, że pracownik popełnia błędy, skutkujące dotkliwymi konsekwencjami dla firmy.

W czerwcu 2019 WHO wpisało wypalenie zawodowe do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD) i ma  obowiązywać od 1 stycznia 2022 roku.

Przyczyny wypalenia zawodowego

Według badania Kronos Incorporated i Future Workplace na wypalenie zawodowe mają wpływ następujące czynniki:

  • nieadekwatne wynagrodzenie (41 proc.),
  • przeciążenie pracą (32 proc.),
  • nadgodziny (32 proc.),
  • nieefektywne zarządzanie w firmie (30 proc.),
  • brak związku między rolą pracownika, a strategią firmy (29 proc.),
  • niska kultura pracy (26 proc.).

Przyjmuje się że najczęściej problem wypalenia zawodowego dotyka osoby pracujące w zawodach wymagających bliskich kontaktów interpersonalnych takich jak psycholodzy, psychiatrzy, lekarze, pielęgniarki, nauczyciele, pracownicy społeczni, policjanci, urzędnicy oraz osoby pracujące w bliskim i bezpośrednim kontakcie z klientem. Jednak tak naprawdę wypalenie zawodowe może dotknąć każdego.

Objawy wypalenia zawodowego

Zwykle wypalenie zawodowe jest długofalowym procesem, którego główną przyczyną jest przewlekły stres, nadmierne zmęczenie oraz stawianie sobie zbyt wysokich celów. Do rozpoznania objawów wypalenia zawodowego najczęściej stosuje się trójwymiarową teorię wypalenia Christiny Maslach zgodnie z którą na tę chorobą składają się trzy elementy:

  • fizyczne: poczucie wycieńczenia lub wyczerpania energii,
  • emocjonalne: obniżony nastrój, negatywne uczucia lub zobojętnienie przejawiające się cynicznym i pozbawionym empatii zachowaniem,
  • behawioralne: zmniejszona wydajność zawodowa, obniżenie oceny własnych dokonań i poczucie, że wszystko co się robi nie ma sensu lub jest niewystarczająco dobre.

Czy pracodawca może zapobiec wypaleniu zawodowemu?

Lepiej zapobiegać niż leczyć – głosi znana maksyma. Dlatego tak ważna jest równowaga pomiędzy  życiem zawodowym i prywatnym. Trzeba pamiętać o zachowaniu umiaru między obowiązkami zawodowymi, zadbać o zdrowe odżywianie, ruch, pozytywne samopoczucie tak by być odpornym na stres w pracy i wypalenie zawodowe. Dodatkowo też pracodawca by chronić się przed masowymi zwolnieniami na wypalenie zawodowe powinien zadbać  o kondycję psychofizyczną pracowników. To wpłynie zarówno na wydajność pracy jak i zapobiegnie zwolnieniom z kodem nowej choroby.  Wiele firm w obecnej sytuacji związanej z Covid-19 daje swoim pracownikom dodatkowy benefit w postaci możliwości skorzystania z terapii zdrowia psychicznego. To wielki i bardzo ważny krok w momencie wystąpienia również wypalenia zawodowego. Zdecydowanie więc warto podejmować kroki, które uchronią  pracowników przed wypaleniem zawodowym dbając o ich konfort pracy.

Źródło: pit.pl

Autor: Ewelina Czechowicz