Chcielibyśmy w ramach jednej umowy zatrudnić pracownika na dwóch stanowiskach pracy (jako dietetyka oraz pomoc nauczyciela). Czy powinniśmy w umowie precyzyjnie określić wielkość etatu dla każdego z nich? O czym należy pamiętać w przypadku osoby zatrudnionej na dwóch stanowiskach? Jak prowadzić dla niej dokumentację?
Zasadą powinno być pozostawanie stron w jednym stosunku pracy, choćby nawet przedmiotem pracowniczego zobowiązania był rodzaj pracy szeroko określony nazwą kilku zawodów lub specjalności czy funkcji (por. wyrok SN z 13 marca 1997 r., sygn. akt I PKN 43/97, OSNP 1997/24/494). Sąd Najwyższy w wyroku z 14 lutego 2002 r. (sygn. akt I PKN 876/00, OSNP 2004/4/60) uznał, że druga umowa z tym samym pracownikiem jest dopuszczalna jedynie pod warunkiem, że rodzaj pracy na etacie pierwotnym znacznie różni się od rodzaju pracy na umowie kolejnej. Ponadto w orzecznictwie dominuje pogląd, że w razie wykonywania na rzecz pracodawcy kilku rodzajów pracy podporządkowanej, należy domniemywać, że strony łączy jeden stosunek pracy (por. ww. wyrok SN z 14 lutego 2002 r.).
Wobec pracownika zatrudnionego na dwóch stanowiskach pracy stosować należy przepisy o czasie pracy, w tym o granicach związanych z jego wymiarem oraz dobowych i tygodniowych odpoczynkach.
Postuluje się, aby zapisy umowy, w której przewidziano możliwość zatrudnienia na dwóch odrębnych stanowiskach określały wymiar czasowy jej wykonywania na każdym z nich. Dzięki temu łatwiej ustalić wysokość wynagrodzenia należnego za wykonanie pracy. Taki podział nie jest jednak bezwzględnie wymagany. Jego brak spowoduje jedynie konieczność prowadzenia szczegółowej ewidencji czasu pracy. Tylko bowiem w taki sposób będzie można ustalić wysokość należnego pracownikowi wynagrodzenia. Problem mógłby zostać rozwiązany ustaleniem płacy na takim samym poziomie dla obydwu stanowisk.
Nie prowadzi się natomiast odrębnej dokumentacji pracowniczej dla każdego ze stanowisk pracy zajmowanych przez pracownika w ramach jednego stosunku pracy. Zasadniczo też dokumentacja taka nie będzie się różniła od tej, prowadzonej dla pracownika, który wykonuje jeden rodzaj pracy. Odstępstwa mogą wynikać z realizacji obowiązków w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, gdyż są one ściśle związane z charakterem świadczonej pracy. Różnice mogą dotyczyć:
- szkoleń – osoba zatrudniona na dwóch stanowiskach powinna odbyć dwa odrębne instruktaże stanowiskowe (nie dotyczy to grupy pracowników, dla których takich instruktaży się nie przeprowadza),
- ryzyka zawodowego – pracownik zatrudniony na dwóch odrębnych co do charakteru stanowiskach będzie narażony na czynniki występujące na obydwu z nich,
- skierowania na badania lekarskie, zakresu tych badań oraz zaświadczenia lekarskiego o zdolności do wykonywania pracy.
Źródło: gofin.pl, Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 11 (557) z dnia 1.06.2022
